De Ster, dinsdag 22 februari 2005

 

Berichten uit Nieuw Crooswijk 

Door Christa Driessen 

Heel Nieuw Crooswijk moet nieuw! Alles gaat op de schop, wordt beter, moet anders. We worden geherstructureerd. Daar gaan deze berichtjes over. 

Vannacht weer niet geslapen. Het blijft maar door mijn hoofd malen en dan word ik weer zo boos. Niet over het feit dat de gemeenteraad het Masterplan heeft goedgekeurd. Dat was te verwachten. Maar ik ben ontzettend boos over de manier waarop wij, het Volk behandeld werden. Ziet u, ik was er bij die donderdagavond 3 februari. Normaal ga ik nooit naar dit zo’n  bijeenkomst; ik ben niet zo’n actievoerder. Maar er werd van alle kanten de nodige druk op mij uitgeoefend en toevallig had ik die avond geen andere verplichtingen, dus ging ik naar het stadhuis.
      We waren met velen (in de Ster werd zelfs het aantal van 250 genoemd). Daar er slechts in zo'n grote stad als Rotterdam plaats is voor 40 (!), mensen op de publieke tribune (even opgebeld voor de zekerheid, maar het is echt waar), werden wij een andere zaal ingeloodst.. Er werd gezegd dat wij beeld en geluid zouden krijgen om het hele gebeuren in de raadszaal te kunnen volgen, dus ging iedereen op zijn plaats zitten op het moment dat een bulderende stem ons door de speakers sommeerde: dames en heren, wilt u uw plaatsen innemen. En toen begon aldus de radiouitzending die meer dan 3 uur zou gaan duren (beeld was voor het plebs dat wij waren, niet nodig). 
      Het begon met een gloedvol betoog van de PvdA (soms zei de voorzitter de naam van de partij erbij en dan wisten we over wie het ging). Er werden goede dingen gezegd en diverse moties ingediend. Dat zag er hoopvol uit. Daarna kwamen er anderen aan het woord, die ook allemaal met zeer legitieme argumenten kwamen, onderbouwd door rapporten van de TU in Delft, om op deze wijze het Masterplan niet goed te keuren. Het was wel irritant dat tussen de betogen door de heren er een gewoonte van maakten om elkaar op allerlei manieren te bruuskeren en schofferen. Bij de Buurtgroep in Nieuw Crooswijk vergaderen wij niet op deze manier, daar hebben wij respect voor elkaar en bejegenen elkaar niet op deze wijze. 
      Na de pauze kreeg de wethouder het woord. Het was de bedoeling dat hij antwoord gaf op de vragen die gesteld werden, maar blijkbaar heeft hij wekenlang op de hei allerlei seminars, congressen en workshops gevolgd, want het lukte hem op onovertroffen wijze vele vragen te ontwijken. In plaats daarvan volgde een betoog waarom het Masterplan moest doorgaan. Als luisteraar klonk het alsof hij zijn eigen plan, dat hij zelf had gemaakt en niet buro West 8 in opdracht van het OCNC, aan het verdedigen was.
      Inmiddels was het half twaalf geworden, hadden we alleen maar de tegen­standers van het plan gehoord en een wethouder die het plan verdedigde alsof het zijn eigen kind was. In de pauze die hierna volgde vertrokken er wat mensen vanwege het late tijdstip en lukte het mij een plaatsje op de publieke tribune te bemachtigen. Nu heb ik in mijn hele leven nog nooit een gemeenteraadsvergadering bijgewoond en wat ik daar zag, deed mij de schellen van de ogen vallen. De hele gemeenteraad bevond zich ver beneden ons en zat met de ruggen naar het Volk toe. (Over minachting gesproken). Rechts, iets boven de gemeenteraad bevond zich een soort loge, waar alle kopstukken van het OCNC een plaatsje hadden gevonden. Zij stonden wel in direct oogcontact met de gemeenteraad (wat een voorkeursbehandeling!). Na de stemming over de ingediende moties zou er hoofdelijk gestemd gaan worden over het Masterplan. Gezien alles wat eerder op de avond gezegd was, had ik de indruk gekregen dat er nogal wat kritiek was op het plan en dat er best wel wat tegenstand was. Maar zo werkt dat niet in de politiek. Men zit er niet als volksvertegenwoordiger, maar vooral als vertegen­woor­diger van zichzelf (het schijnt dat de gemeenteraadsleden betaald worden voor hun aan­wezig­heid, anders zouden ze niet eens komen opdagen). Om hun eigen baantje veilig te stellen zijn ze verplicht om datgene te stemmen wat de partij hun voorschrijft. En dat deden ze ver­vol­gens allemaal braaf als goed afgerichte schoothondjes. Op één dappere dame na (Els Kuijper van de PvdA) die het lef had haar partij te trotseren. Er waren slechts 7 stemmen tegen van voornamelijk eenmansfracties, SP, Stadspartij en GroenLinks. De rest, en dat waren er wel 33, was voor.

En daarom ben ik zo boos en kan ik niet slapen. Ik voel dat ik voor de gek gehouden, dat daar een schetsvertoning werd opgevoerd, terwijl vooraf allang duidelijk was dat het geregeld was, hoe de verhoudingen lagen en dat het plan aangenomen zou worden. Die avond werd mij duide­lijk dat wij geen goed en eerlijk democratisch systeem in Nederland hebben. 

Er wordt ons een rad voor ogen gedraaid, er wordt geen open kaart gespeeld. Alle zaken worden in achteraf-kamertjes voorgekookt en daar valt de beslissing. Het hele gebeuren in de gemeenteraad is een poppen­kast­voor­stel­ling, maar dan wel één zonder goede afloop. 

Deliberante senatu perit Croosvicum Novum (terwijl de senaat vergadert, gaat Nieuw Crooswijk verloren.